Ειδικές διαδρομές

Σε βλέπω που κοιμάσαι. Ακούω τις ανάσες σου.

Γίνομαι μικρή...τοσοδούλα. Μικρή σαν ενοχλητικό κουνούπι. Μπαίνω στο αυτί σου και ακολουθώ το δρόμο μέχρι μέσα. Να φτάσω στο μυαλό σου. Να δω. Να εξερευνήσω.

Λαβύρινθος.

Θέλω να ξέρω. Να μάθω. Πώς σκέφτεσαι. Τι σκέφτεσαι. Την παλέτα των χρωμάτων σου να δω. Πώς χρωματίζεις. Πώς κεντάς, τις λέξεις.

Δε ξέρω που είμαι. Σκοτάδι και χάνομαι. Νυχτοπατώ. Στα τυφλά περπατάω. Πέφτω. Χτυπάω στα αιχμηρά. Σ' αυτά που θες να με πονέσουν. Σ' αυτά που σε πονάνε.

Γιατί;

Ψηλαφίζω και βρίσκω σημεία μαλακά, μεταξωτά. Αυτά που λες και μ' αγκαλιάζουν. Ξεκουράζομαι... "εκεί". Αφουγκράζομαι γρήγορους χτύπους  καρδιάς. Δική σου είναι;

Ξαπλώνω και ονειρεύομαι. Χρωματιστά.

(Ψεύτρα! Ποτέ δε βλέπεις χρωματιστά όνειρα.)

Σηκώνομαι ξανά. Ανηφόρα και συνεχίζω... Σκαρφαλώνω. Γαντζώνω τα νύχια μου όπου βρω. Να κρατηθώ. Να μη πέσω. Ψάχνω να σε βρω. Μέσα σου. Το μέσα σου ν' αρπάξω. Κλέφτρα να γίνω. Να το διαβάσω. Δικό μου να το κάνω. Να το μάθω απ' έξω και μετά...

-Και μετά;

- Μετά θα περιμένω να...με βρεις εσύ.